Soms is het leuk om een fotogenieke lunch te maken. Vooral met het oog op de food-fotografie workshop die ik binnenkort ga volgen.
Dit receptje ontstond doordat ik enkele weken geleden op de markt liep in verschrikkelijk hondenweer. Diep weggedoken onder de plu werd ik opeens geroepen door een man die me overtuigend toesprak dat ik toch echt zijn zelfgemaakte lekkernijen moest proberen. Eerlijk gezegd had ik daar niet zo heel veel zin in maar ik probeerde met even in zijn situatie verplaatsen. Waarschijnlijk had hij al lang in dat troosteloos weer gestaan en nog maar erg weinig verkocht. Ik besloot een bakje olijven te kopen maar kreeg daarbij ook meteen een toastje met spread in mijn hand gedrukt... En daar sta je dan....! Ik houd er eigenlijk helemaal niet van om zomaar iets op te eten, maar goed. *zucht*
Toch werd ik aangenaam verrast door de bijzondere smaak en ik kon het niet nalaten om te vragen wat het voor iets was. De man sprak een beetje onduidelijk maar ik kon uit zijn woorden opmaken dat het gegrilde aubergine was.
Aubergine? dat is iets wat ik niet snel zal eten maar ik besloot wat spread te kopen. Thuis liet ik de smaakpapillen eens goed zijn werk doen maar uiteindelijk leek het me toch beter om eens een zoektocht op internet te starten. Met een beetje google en een beetje van mezelf onstond er een lekkere spread waar ik best happy van werd. En al helemaal i.c.m. zuivelspread en kiemgroente op een heerlijke knacker (of is het kracker?) Even genieten dus!
